Jeszcze stąd nie uciekłam...;)

Życie płynie ustalonym rytmem polskiej rzeczywistości (oj, dzieje się.. ;) ) Ogarnęłam w końcu swoje emocje (a przynajmniej tak mi się wydaje) i mogę na nowo "zacząć tęsknić" za Kretą...ale już na swoich własnych zasadach ;) 

Cierpliwie poczekam na sprzyjającą okazję powrotu na moją Wyspę Marzeń - nawet jeśli taka okazja przyjdzie dopiero za 20 lat...;)    No i oczywiście spróbuję- w miarę regularnie - kontynuować tego bloga...

No to do następnego... ;)